Płaca minimalna w górę

Na mocy porozumienia, rząd zobowiązał się do określenia w rozporządzeniu płacy minimalnej od 1 stycznia 2008 roku w wysokości 1126 zł brutto, co stanowi 40 proc. prognozowanego wynagrodzenia przeciętnego w 2008 r., z możliwością dalszego jej podwyższania. Rząd zadeklarował również wolę podnoszenia płacy minimalnej tak, aby w 2010 r. mogła ona stanowić 50 procent prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia, przy jednoczesnym ograniczeniu kosztów pochodnych wynikających z wysokości płacy minimalnej.

Wzrost wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej w przyszłym roku w stosunku do roku bieżącego ma wynieść 9,3 proc. przy uwzględnieniu wskaźnika wzrostu płac w sferze budżetowej i wzrostu płac wynikającego z redukcji składki rentowej od lipca 2007 i stycznia 2008. Ponadto rząd zadeklarował, że przedłoży projekt ustawy przedłużający obowiązywanie przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych dotyczących wcześniejszych emerytur do dnia 31.12.2008 r.

Rząd ma również wystąpić z inicjatywą ustawodawczą mającą na celu uchylenie ustawy o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń u przedsiębiorców.

Premier Jarosław Kaczyński po podpisaniu porozumienia podkreślił, że polityka rządu nastawiona jest na to, by łączyć szybki rozwój gospodarczy z rozwiązywaniem problemów socjalnych i pracowniczych.

Porozumienie oprotestowały już organizacje pracodawców. Polska Konfederacja Pracodawców Prywatnych Lewiatan zwraca uwagę, że wszystkie te decyzje powinny zostać wypracowane na forum Komisji Trójstronnej, w skład której - zgodnie z prawem - obok rządu i "Solidarności" wchodzą dwa inne związki zawodowe oraz cztery organizacje pracodawców. Podpisanie dwustronnego porozumienia jest - zdaniem Lewiatana - lekceważeniem pozostałych partnerów społecznych i poważnym złamaniem zasad dialogu społecznego.

Według Lewiatana, realizacja tych decyzji pociągnie za sobą znaczące zwiększenie wydatków budżetowych państwa i to w sytuacji, w której logika ekonomiczna nakazywałaby wykorzystanie pozytywnych efektów wzrostu gospodarczego na reformę finansów publicznych. Wzrost płacy minimalnej i płac w sferze budżetowej może zachwiać równowagą makroekonomiczną w polskiej gospodarce, bo już dotychczasowe tempo wzrostu wynagrodzeń przewyższa wzrost wydajności pracy.

W połączeniu z przedłużeniem działania dotychczasowych przepisów dotyczących emerytur pomostowych decyzje rządu PKPP Lewiatan ocenia jako ekonomicznie nieracjonalne, podjęte bez poczucia odpowiedzialności za państwo, zorientowane na osiągnięcie doraźnych celów politycznych w rozpoczętej kampanii wyborczej.

Konfederacja Pracodawców Polskich projekt rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę w roku 2008 również ocenia negatywnie. Zdaniem KPP, proponowana wysokość płacy minimalnej niekorzystnie wpłynie na funkcjonowania gospodarki. KPP podkreśla również, że tryb prowadzonych negocjacji i prac związanych z ustaleniem minimalnego wynagrodzenia za pracę jest sprzeczny z zasadami dialogu społecznego.

Zdaniem Konfederacji Pracodawców Polskich tak duże podniesienie płacy minimalnej może negatywnie wpłynąć na rozwój gospodarczy kraju. W dłuższej perspektywie może to odbić się na sytuacji ekonomicznej wielu przedsiębiorstw, a w konsekwencji i na wzroście gospodarczym.

Znaczne podniesienie płacy minimalnej wpłynie również negatywnie na sytuację przedsiębiorców, którzy realizują proste usługi o charakterze ciągłym dla klientów z sektora zamówień publicznych w ramach wieloletnich kontraktów. Prawo zamówień publicznych nie przewiduje możliwości zmian zawartej umowy, chyba, że zmiany te są korzystne dla zamawiającego. Dla branży usługowej, w szczególności dla firm realizujących usługi niskomarżowe, (takie jak np. sprzątanie, utrzymanie terenów zielonych, ochrona mienia) wynagrodzenia osób bezpośrednio realizujących usługę są najważniejszym elementem kalkulacji ceny.

W opinii KPP, nadmierne podnoszenie wysokości płacy minimalnej może także spowodować wzrost szarej strefy. Wejdą w nią pracownicy, których pracodawcy nie będą mogli pozwolić sobie na ponoszenie podwyższonych kosztów pracy. Należy również spodziewać się występowania zjawiska polegającego na częstszym niż ma to miejsce obecnie stosowaniu cywilnoprawnych podstaw zatrudnienia.