Strona głównaPracaJak włączyć w aktywne życie (także) zawodowe osoby starsze, chore przewlekle?

Jak włączyć w aktywne życie (także) zawodowe osoby starsze, chore przewlekle?

Proces starzenia się dotyka bezpośrednio wszystkich ludzi, a jego przebieg uwarunkowany jest wieloma czynnikami. Poza przyczynami biologicznymi występują również uwarunkowania społeczne i psychologiczne. Wśród osób starszych spotkać można osoby zdrowe i prowadzące aktywny tryb życia, osoby chore, ale aktywne, pomimo toczących się procesów chorobowych oraz osoby dotknięte różnym stopniem niepełnosprawności. Każda z nich w młodości pełniła różne role społeczne, w zależności od prowadzonej działalności mogła zaspokajać swoje potrzeby. Czy z wiekiem ich aktywność i zaangażowanie społeczne, zawodowe maleje?
Aktywność zawodowa przewlekle chorych seniorów Upływający czas i dojrzałość osób starszych sprawia, że w przeciwieństwie do młodych narażeni są oni na występowanie wielu chorób. W szczególności negatywnie wpływają na komfort życia seniorów, prowadząc do stopniowej niepełnosprawności. Pacjenci cierpiący na autoimmunologiczne choroby zapalne, jak np. , reumatoidalne zapalenie stawów, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, często narażeni są na marginalizację społeczną. Bierność w życiu zawodowym i społecznym, ograniczenie kontaktów międzyludzkich ewidentnie przyczynia się do pogorszenia formy psychicznej osób starszych.

Podjęcie pracy zawodowej czy społecznej jest dla nich nie tylko sposobem zachowania dobrej kondycji zdrowotnej, ale także buduje ich prestiż, określa miejsce i rolę seniora w społeczności i rodzinie. Praca często jest podstawowym, a niejednokrotnie jedynym bodźcem do aktywności życiowej: motywuje do wychodzenia z domu, do dbania o wygląd. Obowiązki zawodowe pozwalają wielu osobom starszym, przewlekle chorym odnaleźć własną wartość i dać poczucie bycia potrzebnym. Dla wielu pacjentów praca to także jedna z niewielu możliwości przebywania z innymi, nawiązywania kontaktu ze światem zewnętrznym.

Osoby starsze, dysponując dużą ilością wolnego czasu, w miarę możliwości (na tyle ile pozwala im choroba) i potrzeb, mogą nie tylko być aktywne w sferze samorealizacji, lecz także pomagać innym ludziom. Wielu z nich angażuje się w działalność różnych organizacji, fundacji i stowarzyszeń. Emeryci w Polsce głównie kojarzeni są wyłącznie z tym, że przeznaczają czas wolny na uprawianie działki, oglądanie telewizji, słuchanie radia, czytanie książek. To mylne rozumowanie. Warto zwrócić uwagę, że starsi pacjenci mogą rozwijać się również intelektualnie.

Uniwersytet Trzeciego Wieku na czasie

Wśród wielu aktywności skierowanych do osób starszych najciekawsze wydają się oferty edukacyjne , działające w wielu miastach w Polsce, przy ośrodkach akademickich. Przez przebywanie w grupie rówieśników tworzy się społeczność uniwersytecka, w której każdy ma swoje miejsce, co z kolei zaspokaja potrzebę poczucia przynależności do grupy. Uniwersytety działają również profilaktycznie w kierunku prewencji geriatrycznej, poszerzając wiedzę seniorów o procesach starzenia się. Prowadząc zajęcia gimnastyczne, rehabilitacyjne i turystyczne, uwrażliwiają seniorów na dbanie i utrzymywanie dobrej kondycji fizycznej.

Wolontariat, kluby seniora

Kolejną aktywnością, w którą mogą zaangażować się pacjenci cierpiący na autoimmunologiczne choroby zapalne jest wolontariat, czyli działanie na rzecz ludzi potrzebujących. Stwarza on poczucie użyteczności i satysfakcji z wykonywania nawet drobnych czynności. Wolontariuszy w starszym wieku spotyka się w szpitalach, hospicjach, schroniskach, gdzie odwiedzają samotne osoby. Wolontariat może mieć charakter pracy indywidualnej lub grupowej - skupionej w różnych organizacjach kościelnych lub świeckich. Poza tym w każdym zakątku Polski istnieje wiele klubów seniora, w ramach których osoby w starszym wieku mogą ciekawie i aktywnie spędzać czas, organizując wyjazdy do teatru czy wycieczki i wyjazdy turystyczno-plenerowe, a także uczestnicząc w różnych szkoleniach (np. kursach obsługi i korzystania z komputera i Internetu).

„Zwyczajnie Aktywni" zawodowo

Niezwykle ważne jest, aby pomóc seniorowi tak zorganizować czas, aby mógł swobodnie funkcjonować. Należy pielęgnować pasje i zamiłowania seniorów, a co najważniejsze stworzyć możliwości do kontynuowania przez nich aktywności zawodowej. Doskonałym przykładem wspierania osób chorych, cierpiących na autoimmunologiczne choroby zapalne, jest projekt „Zwyczajnie Aktywnie", który angażuje pacjentów do aktywizacji zawodowej. Głównym celem, podejmowanej już po raz trzeci inicjatywy, jest wsparcie osób chorych w zwiększeniu ich szans na utrzymanie dotychczasowej aktywności zawodowej i jej ewentualny rozwój. Dzięki aktywności zawodowej pacjent ma szansę wzmocnić swoje unikalne zasoby, w tym również osobowościowe, jak poczucie własnej wartości, skuteczności i kontroli. Z kolei wiara w siebie i samoakceptacja stanowią źródło zaufania w siły zdrowotne i przeświadczenie
o własnej zaradności.

Więcej informacji o projekcie na

Urszula Jaworska / Fundacja Urszuli Jaworskiej

Zgłoś błąd lub uwagę do artykułu

Zobacz także

 

 

 

Skomentuj artykuł:

Komentarze mogą dodawać wyłącznie osoby zalogowane.
Jesteś niezalogowany: zaloguj się / zarejestruj się




Publikowane komentarze są prywatnymi opiniami użytkowników serwisu. Senior.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. Komentarze niezgodne z prawem i Regulaminem serwisu będą usuwane.

Artykuły promowane

Najnowsze w dziale

Polecane na Facebooku

Najnowsze na forum

Warto zobaczyć