Uzależnienie od pracy sprzyja chorobom psychicznym

to stan cechujący się obsesyjnym i kompulsywnym zainteresowaniem pracą. wykonują obowiązki zawodowe ponad normę i w samym miejscu pracy i - gdy jest to możliwe - poza nim. Ponadto nadmiernie troszczą się o efekty swojej zawodowej aktywności i wymagają od siebie i innych perfekcjonizmu.

Osoby uzależnione od pracy czują przymus nadmiarowego zaangażowania w zawodowe działania, pomimo szkodliwego wpływu, jaki ma to na ich zdrowie i samopoczucie oraz relacje międzyludzkie. Osoby zagrożone uzależnieniem od pracy często mają niską samoocenę, wątpliwości co do uzyskiwanych wyników w pracy lub obsesyjno-kompulsywne cechy osobowości.

Badacze przyjrzeli się łącznie niemal dwustu pracownikom o różnych zawodach i z odmiennych grup demograficznych, których poproszono o wypełnienie kilku kwestionariuszy. Okazało się, że wysokie wymagania w pracy i silna presja to najistotniejsze czynniki ryzyka uzależnienia.

Tam, gdzie towarzyszyło temu przepracowanie i obsesyjne podejście do pracy, ryzyko uzależnienia od pracy było jeszcze większe. Odkryto też, że kobiety są bardziej podatne na uzależnienie tego rodzaju niż mężczyźni.

Ustalono też, że osoby z depresją były dwukrotnie bardziej narażone na uzależnienie od pracy w porównaniu z ludźmi bez problemów ze . Kiepska jakość snu, wysoki poziom stresu i niski poziom ogólnego samopoczucia też miały wpływ na rozwój uzależnienia.

Odkryto też odwrotny związek: uzależnienie od pracy oznaczało wyższe zagrożenie , stresem, zaburzeniami snu i gorszym zdrowiem psychicznym. Przekładało się też na szybsze wypalenie zawodowe i wyczerpanie.

Jak wskazują autorzy, promowanie równowagi między życiem zawodowym a prywatnym poprawia zarówno zdrowie fizyczne, jak i psychiczne oraz odporność pracowników. Równoważenie czasu i energii poświęcanej na pracę i życie osobiste pomaga ludziom lepiej się poczuć - a następnie poprawia i stan psychiczny, jak i fizyczny.